اهداف

ايجاد محيط مناسب و فرصت براي مشاركت فكري كاركنان در امور سازمان به صورت داوطلبانه و برخوردار كردن آنان از ثمرات مادي و معنوي از اهم اهدافي است كه در اين نظام دنبال مي‌شود. هدف اصلي نظام مديريت مشاركتي، توسعه ارزش‌هاي انساني كليه كاركنان و استفاده از هوش، استعداد و خلاقيت آنها در راستاي اهداف شركت است. با همفكري و همدلي بيشتر و استفاده از امكانات موجود مي‌توان بهره‌وري و در نهايت برونداد هر سازمان را ارتقا داد. نظام مديريت مشاركتي به لحاظ ايجاد فضاي مناسب براي مشاركت فكري كاركنان در امور سازمان، سبب مي‌شود كه بهره‌وري در تمام زمينه‌هاي مؤثر در فعاليت سازمان از جمله نيروي انساني،‌ ارتقا پيدا كند. از سوي ديگر بهره‌گيري از اين نظام مديريت صرفه‌جويي‌هاي كلان اقتصادي دربر دارد كه مي‌تواند بخشي از آن صرف توسعه نيروي انساني و گسترش مشاركت آن در مديريت سازمان گردد. نظام مديريت مشاركتي به لحاظ ايجاد فضاي مناسب براي مشاركت فكري كاركنان در امور سازمان، سبب مي‌شود كه بهره‌وري در تمام زمينه‌هاي مؤثر در فعاليت سازمان از جمله نيروي انساني،‌ ارتقا پيدا كند. از سوي ديگر بهره‌گيري از اين نظام مديريت صرفه‌جويي‌هاي كلان اقتصادي دربر دارد كه مي‌تواند بخشي از آن صرف توسعه نيروي انساني و گسترش مشاركت آن در مديريت سازمان گردد.

مفهوم نظام پيشنهادها

مشاركت يك مفهوم تاريخي است كه ريشه در اداره امور عمومي و افكار مذهبي دارد. به عنوان مثال، مشاركت بر مبناي مشورت در اسلام تحت عنوان «شورا» مورد توجه قرار گرفته است. قرآن كريم به طور صريح مديران را مكلف مي كند در اموري كه نياز به تحقيق و تفحص دارند بر مبناي مشورت به تصميم گيري بپردازند. مديريت مشاركتي عليرغم قدمت تاريخي خود، بعد از انقلاب صنعتي به صورت علمي مورد بررسي قرار گرفت. نظام مديريت مشاركتي يكي از نظام هاي مديريتي پوياست كه نقش مهمي در توسعه منابع انساني سازمان ايفا مي كند. نظام پيشنهادها ، كاركنان بعنوان يك ابزار اجرايي مديريت مشاركتي، نظام همكاري فكري و عملي كليه اعضاي يك سازمان با سطوح مختلف مديريتي آن است. در اين نظام كليه افراد سازمان درباره روشهاي حل مسائل و ارتقاء بهره وري فعالانه انديشه كرده و حاصل آنرا در قالب طرحها و پيشنهادها به سازمان ارائه مي كنند و بدين طريق، يك نظام همفكري و هم انديشي براي رسيدن به اهداف سازمان بوجود مي آيد. اين نظام كه مبتني بر اصل انسان مداري است، براي افكار و خلاقيت هاي كليه اعضاي سازمان ارزش قائل است و به عنوان يك نظام مطلوب و كارآمد مديريتي هم از لحاظ نظري و هم از لحاظ عملي آزمونهاي موفق خود را گذرانيده است. نظام پيشنهادها از دهه 1950 در شركتهاي توليدي- خدماتي كشور ژاپن به كار گرفته شد و سپس از سوي شركتهاي ديگر كشورهاي جهان پذيرفته و معمول گرديد. اين نظام از دهه 1360 در شماري از شركتهاي صنعتي كشور ايران نيز به اجرا گذاشته شد و با توجه به كاميابي هايي كه در اين گروه از شركتها بدست آمده، مورد استقبال ديگر شركتها و سازمانهاي صنعتي، توليدي و خدماتي قرار گرفته است.

پيشنهادگيري در نظام پيشنهادها

نظام مديريت مشاركتي مبتني بر دريافت پيشنهادهاي كاركنان در خصوص رفع تنگناها و راه‌هاي توسعه فعاليت سازمان،‌ بررسي طرح‌ها و پيشنهادهاي دريافتي در يك كميته تخصصي، ارزيابي بهترين پيشنهادها و ايجاد زمينه مساعد براي عملي ساختن آنها و بهره‌مندي كاركنان از مزاياي ناشي از اجراي پيشنهادهاي مؤثر و مفيد مي‌باشد. از آنجا كه در نظام مديريت مشاركتي،‌ كاركنان خود را در اتخاذ تصميم‌هاي راهبردي براي ايجاد تحول در سازمان سهيم مي‌دانند،‌ همكاري و همدلي بيشتري نسبت به اجراي طرح‌ها و پيشنهادهاي پذيرفته شده نشان مي‌دهند و از مقاومت در برابر تغييرات و تحولات سازمان پرهيز مي‌دارند. بدين وسيله مديريت با سهولت بيشتري مي‌تواند در اجراي طرح‌هاي جديد، به موفقيت دست يابد.